10 keer over een jarig weblog

Mijn blog is jarig. Eigenlijk was, want op 25 juni verscheen hier het eerste stukje. Vandaag ga ik dan mijn tweede jaar als blogger in. Wat valt er over te zeggen?

1. Ik begon dagelijks, ik had dan ook alle tijd van de wereld als Koosje werkloosje. Maar dat dagelijks bloggen niet aan mij is besteed, ligt in de aard van dit blog besloten. Af en toe bezondig ik me aan een heel kort stukje, of alleen een verwijzing, maar het gaat me toch om meer. Iets met een kop en een staart, iets wat van mij is. En dat kost tijd.

2. Het ‘stukkie’ moet niet over één concreet ding gaan, ik wil verbanden leggen. In die zin is het een plattegrond van mijn gedachten, die ook nooit over één ding gaan. Heel vervelend, omdat ik daardoor snel dingen vergeet. Uit het ene verband volgt een ander verband en die lijntjes probeer ik te onthouden door ze op te schrijven. In het onder woorden brengen ligt het meeste denkwerk besloten.

3. Het ’stukkie’ mag niet over niets gaan en moet ergens over gáán.

4. Actualiteit is niet belangrijk. Vaak genoeg schrijf ik in gedachten stukjes over de PVV of over Maurice de Hond, maar die leg ik in de la achter mijn hersenstam. Alleen als het iets ‘van mij’ is, zoals bij de Sire-campagne, wil ik me eraan branden.

5. Actualiteit is wel belangrijk. Ik wil gelezen worden en ik wil niet dat mensen die klaar zijn met lezen het gevoel hebben dat ze beter iets anders hadden kunnen doen. Als het niet zo’n vies woord was, zou ik het urgentie noemen. Nu houd ik het maar bij ‘filosofische actualiteit’ of zoiets. Klinkt ook behoorlijk vies overigens.

6. Dit kan allemaal ook van toepassing zijn op andere schrijfsels. Waarin verschilt een blog dan van een column, een reportage of een recensie? Allereerst het ‘van mij’. Dat is precies wat veel mensen zo verafschuwen aan blogs, maar als je niet denkt dat je gedachten interessant genoeg zijn voor het internet, moet je inderdaad geen blog beginnen. Hier spreek ik, maar wie dat is, weet ik zelf ook niet. Een blog is een beetje schizofreen.

7. Bloggen is schrijven, maar schrijven is geen bloggen. Ik overtreed vaak en graag mijn eigen stijlregels. Op een blog gelden andere regels. Dit is ook een excuus voor luiheid. Oftewel: geef tijdgebrek de schuld.

8. Het belangrijkste is natuurlijk dat de blog op internet staat. Het bestaat uit stukkies en bij elkaar vormen die stukkies een groeiend, uitdijend, vriendelijk monster in wiens hersenen steeds meer verbindingen worden gelegd. Mijn blog geen aardigheidje, geen vingeroefening, maar de weerslag van verbindingen die in mijn eigen hersenen worden gelegd.

9. Iedereen kan reageren. Ook al gebeurt het minder dan ik zou wensen, ik verwelkom elke reactie met open armen en ongezonde gulzigheid. Anders had ik wel een dagboekje gekocht.

10. Bad van Michael Jackson was het eerste album (toen nog lp) dat ik per se wilde hebben. Ik droomde dat hij naar Culemborg kwam om het me persoonlijk te geven. Hoe leven als mythe totaal uit de hand kan lopen. De eenzaamste mens ter wereld. What a price to pay.


Geplaatst

in

door

Tags: