Miriam Rasch
-
Turba in m'n hoofd
Eindelijk weer een nieuw woord geleerd: turba. Turba is een geweldig woord. Zodra je weet wat het betekent, zie je het voor je. Talloze toepassingen zijn mogelijk, ook in het dagelijks leven. Het is zowel grappig als ernstig. Wat is turba dan? Hans Achterhuis beschreef het in zijn lezing gisteren als een kluwen van strijdende […]
-
Cosmic fear
Wie de woorden het eerst liet vallen, weet ik niet meer. Maar opeens zong het rond op de vergadering: cosmic fear. En het klonk als iets wat we al jaren kenden, waar bibliotheken over vol geschreven zijn: cosmic fear, u kent het wel. Ik gokte erop dat het begrip ergens eind achttiende eeuw zou zijn […]
-
Authenticiteit en eigenbelang: het lastige evenwicht van de honnête homme
François de La Rochefoucauld is bekend van zijn maximes: puntige uitspraken over de mens. Ze verschenen in een vertaling van Maarten van Buuren bij de Historische Uitgeverij. In de serie Levenkunst hield Van Buuren dit najaar een lezing over La Rochefoucauld. Hij vertelde hoe hij in de maximes een heel nieuwe laag ontdekte, toen hij […]
-
Oscar Wilde at boeken
Oscar Wilde at boeken. Nee, ik bedoel niet oscarwilde@boeken (punt com), Oscar Wilde verteerde, at boeken letterlijk. Dus niet alleen geestelijk, maar ook lichamelijk. Hij scheurde hoekjes af die hij in zijn mond stak en (ik stel me voor: gedachteloos, of liever: geabsorbeerd) vermaalde. Dat staat te lezen in Oscar’s Books van Thomas Wright, waarin […]
-
Tussen haakjes
(Twee persoonlijkheden bezitten is de definitie van een jammerlijk lot.) De essays van Susan Sontag stonden al een tijdje op mijn leeslijstje. Ook al staat er al jaren een bundeling van in mijn kast – Waar de nadruk ligt – ik kwam er niet toe ze er ook uit te pakken. Hoe stom dat was, […]
-
Sensatie van tijdloosheid
Het is waar dat vooral de handen en voeten van de drie Dodos mij tijdens het concert in beslag namen, zoals ik schreef. Je zou er gedachtekunst door gaan bedrijven. Dat neemt niet weg dat mijn aandacht zich soms verruimde tot aan de band als een driekoppig wezen, het podium en de zaal, de lichten […]
-
Gedachtekunst: The Dodos
Op de Beschaving vorig jaar stond ik ongeveer een meter van de zanger / gitarist af, die op een kruk zat. (Deze keer zat hij gelukkig niet, maar ging hij soms zelfs springend het podium over, waarbij opviel dat zijn toch best lange haar geen centimeter bewoog. Wie weet komt het daardoor dat het bakvissengeneuzel […]
-
Sprekende werken
Op bezoek bij de faculteit Wijsbegeerte in Nijmegen kreeg ik een boek cadeau – Sprekende werken: over de ethische zeggingskracht van literatuur. Een perfect cadeau voor mij, want het thema ethiek en literatuur was het raadsel dat ik probeerde (en probeer) op te lossen, mijn eigen spook om te achtervolgen en door achtervolgd te worden. […]
-
Oordeel
Er zijn mensen die niet van muziek houden. Ja echt. ‘Daar heb ik niks mee,’ zeggen ze, alsof het over oude auto’s gaat. Je mag niet oordelen over de voorkeuren van een ander, dus ik zeg er verder niets over. Nog vreemder zijn mensen die niet van dieren houden. Vooral omdat er voor iedereen wel […]
-
Gedachtekunst: handen en voeten
Fascinerend: een schilderij getiteld Vrouw van de schilder of Zoon van de schilder. In de verschillende Berlijnse musea zag ik er wel vijf. Niet de schilderijen zijn fascinerend, maar de titels. Dan gaat het me niet om die eenzijdige manier waarop de afgebeelde vrouw of zoon wordt weggezet als niets meer dan een object. Nee, […]