Al je digitale foto’s uitzoeken en de mooiste in een album laten afdrukken, de 38 toneelstukken van Shakespeare lezen, de stoel van Gerrit Rietveld nabouwen, je leven grandioos laten mislukken: iedereen bedenkt wel eens zo’n project dat op voorhand al gedoemd is te stranden. Ik ben daar ook heel goed in.
Als het project enigszins begrensd is, en het einde al vanaf het begin in zicht, maakt het nog enige kans van slagen. Zo heb ik al mijn cd’s op de computer gezet en goed getagged (toch ook een hels karwei). Alle muziek die er nu bij komt is al digitaal, dat is fijn. Opslaan en sluiten, cd’s in de schuur en klaar.
Dat is bij de twee projecten waar ik nu middenin zit – al maandenlang – wel anders. Het ene: mijn notitieboekjes digitaliseren. Het andere: mijn bibliotheek digitaliseren. Zowel van de notities als van de boeken komen er elke week nieuwe bij en dat maakt deze projecten tot projecten zonder eind.
Om het mezelf makkelijker en leuker te maken, en om een stok achter de deur te hebben, besloot ik het professioneel aan te pakken. Ik schafte twee programmaatjes aan die gemaakt zijn voor mensen zoals ik: Bookpedia en Notebook.
Af en toe voer ik een plank boeken in Bookpedia in. Maar dan staat er naast de bank alweer een stapel nieuwe. Omdat ik ondanks een neiging tot luiheid ook een tikkeltje perfectionistisch ben, wil ik per boek alle categorieën vullen. Voor ik het weet ben ik een half uur aan het nadenken wanneer ik De vermoorde dichter van Guillaume Apollinaire ook alweer heb gelezen (ik ben inmiddels trouwens bij de D). Heb ik het überhaupt gelezen? Ik heb er nu 128 ingevoerd, ik schat dat er dan nog zo’n 800 te gaan zijn…
Andere keren, vooral als ik weer eens als een vergeetachtige professor in mijn aantekenboekje zit te bladeren, op zoek naar dat ene citaat van zus of zo, andere keren voer ik een paar weken notities in Notebook in. En omdat ik wel praktisch en rationeel ben, maar ook heel goed ben in dagdromen, verlies ik mezelf in herinneringen aan de tijd dat ik die notities maakte. Het merendeel van de aantekeningen is een briljant citaat, daar word ik dan heel blij van. Dan droom ik weg in ellenlange gedachtespinsels, die allemaal uit dat citaat zijn af te leiden. Zowel de rationaliteit als het dagdromen vallen wat mij betreft onder het kopje nadenken. Inmiddels ben ik aanbeland in 2005.
Behalve dat je heel makkelijk boeken en citaten kunt terugvinden (mits je alles hebt ingevoerd natuurlijk), hebben de programma’s ook geinige extra’s. Notebook somt bijvoorbeeld in een alomvattende index alle gebruikte woorden op, zoals hier het begin van de K: En Bookpedia houdt je gemiddelde voorkeuren bij:
Mooi vind ik dat, kachel kader kakkerlakken… En zolang mijn vaakst gegeven beoordeling 4* is, ben ik op de goede weg.
Misschien is het ook wel fijn om te weten dat dit twee projecten zonder eind zijn. Dat betekent namelijk ook dat ze nooit definitief kunnen stranden.