Voor NRC Handelsblad schrijf ik met enige regelmaat recensies. In 2023 verschenen tot nog toe:
Waar was jij toen het besef indaalde dat klimaatverandering bestaat, dat het een levensbedreigend fenomeen is, dat je er zelf aan bijdraagt? Het klinkt vreemd, zo’n vraag, want waarschijnlijk volgde de schok op een langdurige reeks van ‘kleine apocalypsen’ (naar Tadeusz Konwicki).
Over Lisa Doeland, Apocalypsofie en Wouter Kusters, Schokeffecten: De impact van de waarheid: wat gebeurt er als je niet wegkijkt van de feiten?
Een mens leeft gemiddeld vierduizend weken, aldus een recente bestseller, heeft 1440 minuten op een dag te besteden, zegt de time-management goeroe, en ondertussen tikt de Doomsday Clock de laatste seconden van de mensheid weg. Door tijd van leven te kwantificeren, ontstaat direct een gevoel van schaarste. Daar gaat weer een week, een minuut of een seconde en wat heb je er eigenlijk mee gedaan?
Over Koen Haegens, Op zoek naar de verstrooide tijd, Jenny Odell, Saving Time en Paul van Tongeren, Identi-tijd: Hoe benut je de beperkte tijd op aarde goed? Een zoektocht
Het is de droom van alle kinderen, en Kimmy en Sammy van zes en acht mogen hem elke dag uitleven: kopen en snoepen wat je wilt, elke dag cadeaus ‘unboxen’ en ouders die op alles ja zeggen. In dit gezin zijn de kinderen koning, zegt hun moeder Mélanie, die van de droom een goedlopend bedrijf heeft gemaakt. Meerdere keren per week uploadt ze een video van haar zoon en dochter op YouTube, haar eigen roem onderhoudt ‘mama’ op Instagram. Ze is eindelijk de realityster die ze al sinds het begin van de eeuw wilde worden. De kinderen zijn dan wel koning, Mélanie is de mama-fee die met haar smartphone als een toverstok daadwerkelijk bepaalt wat er gebeurt.
Over Delphine de Vigan, De kinderen zijn koning: De krankzinnige wereld die YouTube heet